Do 20 października na konta bankowe 418 tys. gospodarzy trafiło 2,615 mld zł z tego tytułu. Wypłatę pieniędzy Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa rozpoczęła 11 lipca 2022 r.
Do 31 maja 2022 r. rolnicy mogli składać w biurach powiatowych ARiMR wnioski o dopłaty do nawozów mineralnych innych niż wapno nawozowe i wapno nawozowe zawierające magnez. Po ocenie 427 tys. złożonych wniosków do otrzymania wsparcia zakwalifikowano ponad 418 tys. rolników, a przyznana im kwota pomocy to 2,62 mld zł. Do 20 października 2022 r. przekazano 2,615 mld zł. Pieniądze trafiły na konta 418 tys. gospodarzy.
Do obsłużenia zostały jeszcze wnioski, które wymagają złożenia wyjaśnień. Im rolnicy szybciej to zrobią tym szybciej dostaną pieniądze. Niestety zdarza się też tak, że wysłane przez ARiMR pieniądze wracają do nas, ponieważ rachunek, który podał rolnik, i na który zostały przesłane środki został zamknięty. Prosimy zatem, aby gospodarze upewnili się, że ARiMR posiada aktualny numer rachunku bankowego. Jeżeli nie, zapraszamy do naszych biur powiatowych, gdzie należy zgłosić taką zmianę.
Udzielane dofinasowanie ma zrekompensować wyższe koszty zakupu nawozów nabytych między 1 września 2021 r. a 15 maja 2022 r. O taką pomoc mógł ubiegać się rolnik, który złożył wniosek o przyznanie dopłat bezpośrednich za 2022 rok. Wysokość wsparcia wyliczano w oparciu o dwustopniowy algorytm.
Po pierwsze, pod uwagę brano określone stawki do hektara: 500 zł dla upraw rolnych (z wyłączeniem traw na gruntach ornych oraz łąk i pastwisk) i 250 zł w przypadku łąk i pastwisk oraz traw na gruntach ornych (z wyłączeniem powierzchni wspieranych w ramach działania rolno-środowiskowo-klimatycznego).
Po drugie, obliczano różnicę w cenach nawozów między 1 września 2021 r. i 15 maja 2022 r., a tymi które obowiązywały od 1 września 2020 r. do 15 maja 2021 r. Po przemnożeniu wyniku przez liczbę ton nawozów zakupionych w pierwszym z wymienionych okresów wyliczano wysokość pomocy.
Po porównaniu obydwu kwot wybierano tę mniejszą – jako właściwą stawkę dofinansowania.
Źródło: ARiMR